Kjo botë është një botë e testimit dhe progresit
Allahu e sprovon njeriun me sëmundje. “A do të bëjë durim apo do të rebelohet? A do të jetë mirënjohës për fatkeqësitë e mia apo mosmirënjohës?” – e nënshtron robin e Tij në testim. Më tutje, Allahu (xh.xh.) i tregon edhe robit të Tij atë që e ka ditur përgjithmonë! Nëse një person e përballon sprovën me durim dhe mirënjohje, ai fiton, nëse jo, ai humbet. Një aspekt i rëndësishëm këtu është se durimi përballë sëmundjeve ndërthuret me falenderimin. Përndryshe, një person mund të mendojë se është i durueshëm duke u rebeluar.
Sëmundja i jep njeriut shpërblim sikur gjatë adhurimit, nëse është i durueshëm
Sepse adhurimi është dy pjesë. Disa prej tyre janë adhurime pozitive si namazi, disa prej tyre janë adhurime negative që e bëjnë një person të ndihet i dobët, sikur sëmundjet e fatkeqësitë e tjera. Këto adhurime e bëjnë njeriun t’i afrohet Allahut dhe të fitojë shpërblimin e adhurimit shpirtëror.
Sa bukur është të mendosh si besimtar!
Edhe sëmundjen të bën të duket e mirë. Ata që nuk mund të mendojnë si besimtar të mirë, ankohen për shkak të sëmundjes. Ndërsa ata që arrijnë besimin e vërtetë dhe shikojnë jetën përmes dylbive të besimit, e dinë se kjo sëmundje është shlyerje për mëkatet e tyre dhe janë të durueshëm e falenderohen. Edhe Zotëria Ynë (sas), në një hadith ka thënë:
“E çuditshme është çështja e besimtarit, sepse çdo gjendje e tij është mirësi për të dhe kjo është e tillë vetëm për të. Nëse besimtarit i ndodh një gëzim, ai falënderon (Allahun) dhe kjo i sjell dobi. E nëse e godet e keqja, ai bën durim (sabër), dhe po ashtu, edhe kjo i sjell dobi.”
Kjo është mënyra e duhur se si duhet një besimtar të mendojë në rast sprove. /bota-islame.com
