Jeta e ndërmjetme (berzahu) është periudha që fillon pas vdekjes dhe zgjat deri në Ditën e Ringjalljes. Ajo është një botë shpirtërore ku shpirti vazhdon të ekzistojë, ndërsa trupi kalbet.
Kuptimi i jetës së ndërmjetme na jepet me anë të ajetit të mëposhtëm:
“Që të bëj vepra të mira në atë që kam lënë pas!” Kurrsesi! Kjo është vetëm një fjalë që ai e thotë (pa vlerë). Përpara tyre (të vdekurve) është një botë ndërmjetëse (berzahu) deri në Ditën kur do të ringjallen.” (El-Mu’minun, 23:100)
Shpjegim i zgjeruar (nga komenti i ajetit):
- Varri është një botë ndërmjetëse ndërmjet kësaj bote dhe botës tjetër. Të vdekurit qëndrojnë aty deri në Ditën e Ringjalljes.
- Pejgamberi (paqja qoftë mbi të) ka thënë:
“Varri është ose një kopsht nga kopshtet e xhenetit, ose një gropë nga gropat e xhehenemit.”
(Tirmidhiu, “Sifatu’l-Kijameh”, 26)
- Veprat e njerëzve marrin forma të ndryshme në këtë botë të varrit dhe secili jeton një jetë që i ngjan ose Parajsës ose Ferrit, sipas pozitës dhe veprave të tij në këtë botë.
- Pas varrimit, shpirti qëndron në këtë botë ndërmjetëse (berzah).
Trupi shkatërrohet, por një pjesë thelbësore e tij që quhet ‘axhb adh-dhanab’ (kocka e bishtit/pjesa fundore e shtyllës kurrizore), nuk prishet. Kjo mund të jetë e lidhur me gjenet apo atomet thelbësore të njeriut.
Zoti do ta përdorë këtë pjesë për të rilindur trupin në Ditën e Gjykimit.
Jeta në botën e ndërmjetme (berzah):
- Shpirti e përjeton qetësinë e Parajsës ose ndëshkimin e Ferrit, sipas jetës së kaluar në këtë botë.
- Njerëzit e drejtë shohin pamje të bukura dhe veprat e tyre të mira u shfaqen si shokë të dashur.
- Jobesimtarët e mëkatarët shohin skena frike dhe vuajtjeje, dhe veprat e tyre të këqija u shfaqen si krijesa të shëmtuara.
- Dëshmorët (shuhadatë) kanë një jetë më të lartë në varr. Ata nuk ndiejnë dhimbjen e vdekjes dhe jetojnë me gëzim, duke menduar se janë thjesht transferuar në një botë më të mirë.
Vdekja nuk është fundi:
- Vdekja është kalim nga një vendbanim në një tjetër dhe lirimi nga detyrimet e kësaj bote.
- Ajo nuk është shkatërrim apo zhdukje; shpirti mbetet i gjallë dhe ka një jetë të re.
- Shpirtrat e disa njerëzve të devotshëm shfaqen në ëndrra ose në forma të dukshme, që është një dëshmi për vazhdimësinë e jetës pas vdekjes.
Dënimi në varr si pastrim:
- Të gjithë, përveç profetëve që janë të pastër nga mëkatet, mund të përjetojnë ndëshkim në varr për mëkatet që nuk janë falur në këtë botë.
- Ky dënim shërben si pastrim, njësoj si sprovat në këtë jetë.
- Nëse mbeten ende mëkate të pafaluara, etapat e tjera të jetës së pasme si:
- Mbledhja e madhe (Mahsher),
- Peshorja (Mizan),
- Ura (Sirat),
- Vendqëndrimi në “Araf”
do të jenë vendet ku njeriu do të përjetojë vuajtje për t’u pastruar para hyrjes në Xhenet.
Tek Allahu janë të gjitha çështjet!
قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
“Ata thanë: ‘I lavdëruar je Ti! Ne nuk dimë asgjë tjetër përveç asaj që na ke mësuar Ti. Vërtet, vetëm Ti je i Gjithëdituri, i Urtësishmi.’”
/nga zell.al
