Si sot më 15 korrik 1099 Jeruzalemi bie në duart e Kryqtarëve.
Kryqtarët u vërsulën nëpër rrugë dhe nëpër shtëpi dhe xhami duke vrarë të gjithë ata që takonin; burra, gra dhe fëmijë njësoj. Gjatë gjithë asaj pasdite dhe gjatë gjithë natës, masakra vazhdoi. Muslimanët dhe hebrenjtë u masakruan të gjithë nga kryqtarët.
Kur muslimanët dëgjuan për sulmin përfundimtar të kryqtarëve (më 14 korrik), ata u strehuan në xhaminë al-Aksa. Por herët në mëngjes, një bandë kryqtarësh detyruan të hynte në xhami dhe i vrau të gjithë. Zona ishte e mbushur me kufoma dhe gjak që arrinte deri në gjunjë.
Judenjtë e Jeruzalemit ikën me trup në krye të sinagogës së tyre. Por edhe ndaj tyre nuk u tregua asnjë mëshirë. Sinagogës së tyre iu vu zjarri dhe të gjithë u dogjën brenda.
Të shtyrë nga fanatizmi ekstrem fetar, kryqtarët e krishterë ishin mbledhur nga e gjithë Evropa për të dëbuar muslimanët nga Tokat e Shenjta. Pas prerjes së një brezi shkatërrimi nëpër Evropën Qendrore dhe Lindore, masakrimin e komuniteteve hebreje, plaçkitjen e atyre të krishtera dhe masakrimin e muslimanëve në Anadoll, kryqtarët më në fund arritën jashtë mureve të Jeruzalemit më 7 qershor 1099.
Qyteti i Jerusalemit mbrohej nga guvernatori fatimid, Iftikhar ad-Dawla. Pas rënies së qytetit, Mbretëria e Jeruzalemit u krijua dhe Baldwin I u bë mbreti i parë në 1100.
Qyteti do të mbetej i pushtuar nga kryqtarët derisa Salahuddin e rimer atë në vitin 1187. Ndryshe nga çfarë kishin bërë kryqtarët ndaj muslimanëve, Salahuddin siguroi jetën dhe mallin e çdo qytetari të Jeruzalemit pavarësisht nga besimi i tyre. Edhe mbreti i mundur dhe i kapur pas një burgimi të shkurtër u lirua nga Prijësi mysliman Salahuddin. / bota-islame.com
