Profeti Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ), konsiderohet si profeti i dytë ose i tretë në Islam. Në Kuran përmenden me emër njëzet e pesë profetë.
Disa historianë dhe dijetarë si Ibn Kethir e konsiderojnë Sethin (Sheeth), djalin e tretë të Profetit Adem (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ), si pasardhësin e tij dhe që mbart përgjegjësitë e profetësisë.
Gjithsesi, statusi i tij profetik në Islam nuk është konfirmuar përfundimisht. Detajet e jetës së tij vijnë nga shkrime të vjetra që janë shtrembëruar dhe korrupsuar. Në traditën islame, lejohet të lexojmë dhe të mësojmë për historinë e tij, për sa kohë mësimet e nxjerra nuk kundërshtojnë mësimet e Kuranit. Megjithatë, duhet të jemi të kujdesshëm dhe nuk duhet t’i konsiderojmë si të vërteta absolute apo të përdoren si baza për rregullat fetare.
Ajo që mund të themi për Profetin Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) është se ai ishte paraardhësi i Profetit Nuh (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ). Në dy ajete të veçanta na tregohen cilësitë që kishte Profeti Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) që e bënë pozicionin e tij të lartë në sytë e Allahut (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ). Profeti Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) ishte një burrë i ndërtuar mirë, me një gjoks të gjerë dhe fliste me një zë të ulët. Thuhet gjithashtu se ai ishte i gjatë dhe i pashëm dhe gjithmonë tregonte qetësi në sjelljen e tij. Përveç cilësive të tij fizike, ai ishte gjithashtu kurioz intelektualisht. Ai mendonte për madhështinë e universit që krijuesi i tij kishte krijuar — nga qielli, toka, hëna, yjet dhe retë. Tafsiri i Maariful Kuranit përmend Idrisin (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) si njeriun e parë që mësoi të shkruante me një stilolaps. Ai kishte njohuri për astrologjinë dhe matematikën dhe ishte merituar si shpikës i shumë gjërave.
LINDJA DHE PROFETËSIA:
Ai lindi gjatë jetës së Profetit Adem (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ). Besohet se ai ishte nga ndjekësit e Sheeth dhe sundoi pasardhësit e Ademit (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) pas vdekjes së Sheeth.
Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) ishte një shërbëtor i sinqertë i Allahut (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ). Prandaj, Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) e zgjodhi atë si një profet dhe lajmëtar dhe e zgjodhi atë si sundues mbi fëmijët e Ademit.
Pas vdekjes së Sheeth, njerëzit e Kainit (Qabil) humbën udhëzimin dhe mëkati dhe korrupsioni filluan të rriten me shpejtësi dhe të përhapen. Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) nuk mund të duronte të shihte popullin e tij të binte pre e ndikimit të shejtanit.
Kështu që Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) e urdhëroi Profetin Idris të thërriste për Xhihad (luftë të shenjtë) kundër ndjekësve të korruptuar të Kabilit — Idris ishte profeti dhe lajmëtari i parë në historinë e Islamit që kreu Xhihad kundër korrupsionit.
Siç urdhëroi Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ), Idris mblodhi një ushtri burrash dhe luftoi në emër të Allahut (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) kundër shkelësve dhe doli fitimtar.
FITORJA E PROFETIT IDRIS (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) MBI SHKELËSIT:
Nga një rrëfim i njerëzve të librit, që gjithashtu përmendet nga shumë komentatorë të Kuranit, dhe Allahu e di më së miri — një ditë, Profeti Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) u informua nga Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) për një premtim të jashtëzakonshëm. Ai u tha se do të merrte shpërblimet e të gjitha veprave të mira të kryera nga çdo njeri deri në frymën e tij të fundit. Kjo do të thoshte se ai do të merrte shpërblim të dyfishtë.
Profeti Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) u gëzua shumë me lajmin dhe falënderoi Allahun (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) jashtëzakonisht për të gjitha bekimet e Tij. Por Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) ishte mjaft i moshuar dhe e dinte se vdekja ishte afër. Ai nuk ishte i gatshëm të largohej nga kjo botë pasi gëzonte përhapjen e së mirës në Tokë. Ai kishte një mik nga Engjëjt të cilit i kërkoi nëse mund të fliste me Engjëllin e Vdekjes dhe të shihte nëse mund të shtyhej. Engjëlli i tha atij se kjo ishte një çështje me Allahun (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) por që nuk kishte asgjë të keqe në përpjekje. Kështu, Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) hipi në krahun e Engjëllit dhe u ngjit në qiell. Ai kaloi përmes qiellit të parë, të dytë dhe të tretë. Megjithatë, kur arriti në nivelin e katërt, Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) urdhëroi Engjëllin e Vdekjes të merrte jetën e tij.
Siç urdhëroi Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ), Engjëlli i Vdekjes mori shpirtin e Idrisit në qiellin e katërt.
Ky ngjarje e jashtëzakonshme e Profetit Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) është e konfirmuar siç përmendet në hadithin Sahih Bukhari nr. 7517 dhe At-Tirmidhi 3157. Kur Profeti Muhamed u ngjit në qiell gjatë Isra dhe Mi'raj (udhëtimi i natës), ai u përshëndet nga profetët e ndryshëm që erdhën para tij. Në qiellin e parë, ai takoi Ademin; në të dytin, Isain dhe Jahjan; në të tretin, Jusufin; dhe në të katërtin, Idrisin (paqe qoftë mbi ta të gjithë).
Ky kontekst sjell një kuptim më të thellë në ajetin ku Allahu (سُبْحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ) thotë se Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ) u ngrit në një stacion të lartë. Kjo ngritje nuk i referohet vetëm karakterit të tij moral dhe drejtësisë, por edhe ngritjes së tij të vërtetë, ku ai u ngrit në qiellin e katërt.
Pas vdekjes së Profetit Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ), korrupsioni filloi të rritet me shpejtësi përsëri. Disa gjenerata më vonë, pa udhëzime profetike, Shejtani arriti të ndikonte në fëmijët e Ademit për të kryer aktin e tyre të parë të shirkut (politeizëm).
MËSIMET E PROFETIT IDRIS (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ):
Duke qenë njeriu i parë që shkroi me një stilolaps, ka disa citime dhe thënie që i atribuohen mësimeve të Profetit Idris (عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ). Dhe ja janë:
“Fatlum është ai që shikon veprat e tij dhe i cakton ato si mbrojtës për Zotin e tij.”
“Asnjë nuk mund të tregojë mirënjohje më të mirë për favorët e Allahut sesa ai që i ndan me të tjerët.”
“Mos i xhelozoni njerëzit për atë që kanë, pasi ata do ta gëzojnë atë vetëm për një kohë të shkurtër.”
“Ai që përfshihet në tepricë nuk do të përfitojë nga ajo.”
“Gëzimi i vërtetë i jetës është të kesh urtësi.”
